Το Σύμπαν το αντιλαμβάνομαι σαν *ζωντανό οργανισμό* . Αυτός ο *ζωντανός οργανισμός* βρίσκεται σε συνεχή Ταλάντωση . Εαν θέσουμε στον όρο Ταλάντωση το *ανάβω και σβήνω με Μέτρο* του φιλόσοφου Ηράκλειτου τότε αυτός ο *ζωντανός οργανισμός* ζει (ή επιβιώνει) ταλαντωμένος ανάβοντας και σβήνοντας έχοντας ως ζωή , αυτήν του την ταλάντωση . Και επειδή κάποτε πεθαίνει , εξαιτίας αυτού , ο χρόνος ζωής του Σύμπαντος είναι πεπερασμένος .  Με τον όρο ανάβω : θεωρώ δημιουργώ , εξελίσσομαι και διαστέλλομαι γενικώς ακμάζω , ενώ με τον όρο σβήνω : θεωρώ καταστρέφομαι , οπισθοδρομώ και συστέλλομαι (την αντίθετη στην εξέλιξη πορεία) , γενικώς παρακμάζω . Και αυτό γιατί εκτιμώ ότι η εξέλιξη ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες ή ανάγκες ακολουθεί την αμφίδρομο πορεία . Δηλαδή ένα είδος (υλικό σώμα οιονδήποτε διαστάσεων) δεν εξελίσσεται μόνο , αλλά τουναντίον φθάνει στα αρχικά του πρωτόγονα στάδια , εφόσον τερματίσει εξελικτικά ως είδος . Αυτό επαναλαμβάνεται εσαεί εως η ανάγκη τερματίσει ή δημιουργήσει άλλα Σύμπαντα με άλλα δεδομένα συνθηκών και ανάγκης να τα διέπουν . 

Υ.Γ.:

*ΚΟΣΜΟ ΤΟΝΔΕ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΘΕΩΝ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΑΛΛ ΗΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΣΤΙΝ ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ ΑΠΤΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΥΣΒΕΝΝΥΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ* . Δηλαδή : *Τον κόσμο τούτο, τον ίδιο για όλους γενικά, ούτε θεός ούτε άνθρωπος τον έκανε, μα ήταν πάντα και είναι και θα ’ναι πυρ αείζωο (πυρ αείζωον = φωτιά , ζώσα ενέργεια που δεν πεθαίνει ή δεν σβήνει ποτέ), που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο* . (Ηράκλειτος από Έφεσο , απ. 30) .

Υ.Γ.2: *Όταν γνωρίσουμε σε βάθος την αρχαία Ελληνική επιστήμη και μελετήσουμε τις προτάσεις της, θα μπορούμε να προχωρήσουμε με μεγαλύτερα βήματα στην κατανόηση του Σύμπαντος και των μυστικών του*. (ΤΖΩΡΤΖ ΜΠΗΝΤΛ βραβείο Νόμπελ Φυσικής) .

Υ.Γ.3: *Ο κόσμος είναι η διαστελλόμενη Ελλάς και η Ελλάς είναι ο συστελλόμενος κόσμος*. (ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ) .

<<επιστροφή στην αρχική σελίδα περί πορείας<<