<<πίσω στο ντοκιμαντέρ Περί
Θρησκειών....ο Λόγος<<
Συνέχεια του
1ουΜέρους
Βρίσκω τους χριστιανούς συναρπαστικούς, αυτοί οι
άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι 12.000 ετών.
Και ρώτησα έναν τέτοιο τύπο: *Ωραία, τα απολιθώματα
δεινοσαύρων;*
Απάντησε: *Απολιθώματα δεινοσαύρων;*. *Ο Θεός τα
έβαλε εκεί για να δοκιμάσει την πίστη μας*. Νομίζω πως ο θεός σ'
έστειλε εδώ για να δοκιμάσει την υπομονή μου φίλε. *Από που πάνε για
την κιβωτό;*
Η Βίβλος δεν είναι τίποτα άλλο από ένα
αστροθεολογικό λογοτεχνικό υβρίδιο. Όπως και όλες οι μυθολογικές
θρησκείες πριν από αυτήν.
Είναι γεγονός πως τις μεταφορές των χαρακτηριστικών
από μια προσωπικότητα σε μια καινούρια μπορούμε να τις δούμε μέσα
στην ίδια την Βίβλο.
Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει η ιστορία του Ιωσήφ. Ο
Ιωσήφ ήταν ένα πρωτότυπο για τον Ιησού. Ο Ιωσήφ γεννήθηκε από
θαυματουργή γέννα, ο Ιησούς γεννήθηκε από θαυματουργή γέννα, ο Ιωσήφ
είχε 12 αδέλφια, ο Ιησούς είχε 12 μαθητές. Ο Ιωσήφ πουλήθηκε για 20
αργύρια, ο Ιησούς προδόθηκε για 30 αργύρια. Ο αδελφός του *Ιούδας*
τον προδίδει, ο μαθητής του *Ιούδας* τον προδίδει. Ξεκίνησε τον
κλήρο του 30 ετών, ο Ιησούς ξεκίνησε τον κλήρο του στα 30. Και οι
παράλληλες ομοιότητες δεν έχουν τέλος.
Επιπλέον υπάρχει κάποια μη βιβλική ιστορική απόδειξη
κάποιου ανθρώπου που να έζησε με το όνομα *Ιησούς*. Ο γιος της
Μαρίας, ο οποίος ταξίδευε με 12 ακολούθους γιάτρευε κόσμο και τα
λοιπά;
Υπάρχει ένα πλήθος ιστορικών, που έζησαν μέσα και
γύρω των περιοχών της Μεσογείου, πριν, μετά και κατά την διάρκεια
της υποτιθέμενης ζωής του Ιησού.
Πόσοι από αυτούς τους ιστορικούς κατέγραψαν αυτήν
την προσωπικότητα;
Ούτε ένας!
Όμως για να είμαστε δίκαιοι, αυτό δε σημαίνει πως οι
υπερασπιστές της ιστορικής μορφής του Ιησού δεν έχουν ισχυρισθεί το
αντίθετο. Τέσσερις ιστορικοί αναφέρονται συνήθως για να
αιτιολογήσουν την ιστορικότητα του Ιησού. Πλίνιος ο νεότερος,
Σουητώνιος και Τάκιτος είναι οι τρεις πρώτοι. Κάθε μια από τις
αναφορές τους, αποτελούνται από μερικές προτάσεις στη καλύτερη
περίπτωση. Και όλοι τον αναφέρουν ως *Christus*
ή *Christ*.
Που στην ουσία δεν είναι όνομα αλλά τίτλος που
σημαίνει *χρισμένος*.
Η τέταρτη πηγή είναι ο Ιώσηπος. Και αυτή η πηγή έχει
αποδειχθεί πως είναι πλαστή εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Παραδόξως,
ακόμα διδάσκεται ως αληθινή.
Στη σκέψη πως κάποιος που αναστήθηκε από τους
νεκρούς και αναλήφθηκε στους ουρανούς και έκανε ένα σημαντικό αριθμό
θαυμάτων , θα άφηνε κάποια ιστορική καταγραφή. Και αυτό δε συνέβηκε,
γιατί όσο παρουσιάζονται οι αποδείξεις τόσο αυξάνονται οι
πιθανότητες η μορφή γνωστή ως Ιησούς να μην
υπήρξε καν.
Η χριστιανική θρησκεία είναι μια παρωδία της
λατρείας του ήλιου, κατά την οποία τοποθέτησαν έναν άνδρα, τον
ονόμασαν χρισμένο (Χριστό) αντί για ήλιο και του απέδωσαν την
λατρεία που αρχικά προοριζόταν για τον ήλιο. (Thomas
Paine 1737 - 1809) .
Δεν επιδιώκουμε να είμαστε ασεβείς, θέλουμε όμως να
είμαστε ρεαλιστές.
Δε θέλουμε να προκαλέσουμε πόνο, θέλουμε να είμαστε
ιστορικά ακριβείς. Και ότι μαθαίνουμε και κατανοούμε να είναι
αληθινό. Και η χριστιανοσύνη, πολύ απλά δεν είναι βασισμένη σε
αλήθειες. Ανακαλύπτουμε πως η χριστιανοσύνη δεν είναι τίποτα άλλο
παρά μια Ρωμαϊκή ιστορία. Εξελιγμένη πολιτικά.
Η αλήθεια είναι, πως ο Ιησούς ήταν η ηλιακή θεότητα
της αίρεσης των Γνωστικών Χριστιανών. Και όπως όλοι οι παγανιστικοί
θεοί, ήταν μια μυθολογική φιγούρα. Ήταν μια πολιτική καθιέρωση που
ιστορικοποίησε την ιδέα του Ιησού προκειμένου να υπάρξει κοινωνικός
έλεγχος.
Κατά το 325 μ.χ. στη Ρώμη ο Αυτοκράτορας
Κωνσταντίνος συγκάλεσε το συμβούλιο της Νίκαιας . Κατά την διάρκεια
του συμβουλίου οι πολιτικοί παρακίνησαν να καθιερωθεί η χριστιανική
θρησκεία.
Και από εκεί ξεκινά μια μακρά ιστορία χριστιανικής
αιματοχυσίας και πνευματικής δυνάστευσης.
Και για τα επόμενα 600 χρόνια το Βατικανό διατηρούσε
μια πολιτική κρεμάλα σε όλη την Ευρώπη.
Οδηγώντας σε ζοφερές περιόδους όπως ο Μεσαίωνας. Και
σε διάφορα *διαφωτιστικά* γεγονότα όπως οι σταυροφορίες και η ιερά
εξέταση.
Η χριστιανοσύνη μαζί με όλα τα θρησκευτικά συστήματα είναι
η μεγαλύτερη πλάνη των αιώνων.
Ο σκοπός τους είναι ν'
απομακρύνουν τον άνθρωπο από την πραγματική του υπόσταση και
αναπόφευκτα τον έναν από τον άλλο.
Απαιτεί τυφλή υποταγή στην
εξουσία. Μειώνει τις ανθρώπινες δυνατότητες υπό το πρίσμα του Θεού
που τα ελέγχει όλα. Φρικτά εγκλήματα δικαιολογούνται στο όνομα της
θείας καθοδήγησης.
Και το πιο σημαντικό:
Ενδυναμώνει αυτούς που
γνωρίζουν την αλήθεια και χρησιμοποιούν το μύθο για να χειραγωγούν
και να ελέγχουν κοινωνίες.
Ο θρησκευτικός μύθος είναι το πιο ισχυρό
εργαλείο που δημιουργήθηκε ποτέ.
Και χρησιμεύει σαν ψυχολογικό
λίπασμα πάνω στο οποίο άλλοι μύθοι μπορούν να αναπτυχθούν.
Ένας μύθος είναι μια ιδέα,
που ενώ είναι ευρέως διαδεδομένη, είναι ψεύτικη. Κατά μια βαθύτερη
έννοια , κατά την θρησκευτική έννοια. ο μύθος χρησιμεύει σαν
καθοδηγητική και κινητήρια ιστορία για τους ανθρώπους.
Η σημασία δεν
είναι στην σχέση της ιστορίας με την πραγματικότητα αλλά στη
λειτουργικότητα της. Η ιστορία δεν μπορεί να είναι λειτουργική αν
δεν είναι πιστευτή ότι είναι αληθινή στην κοινωνία ή στο έθνος.
Δεν τίθεται θέμα διαλόγου αν
κάποιοι έχουν την *κακή* ιδέα να αμφισβητήσουν την αλήθεια της ιερής
ιστορίας. Οι κρατούντες την πίστη δεν μπαίνουν σε διαδικασία
διαλόγου μαζί τους.
Τους αγνοούν ή τους
αποκηρύσσουν ως βλάσφημους.
Τέλους του 1ου Μέρους περί θρησκειών.
>>Συνέχεια στο Μέρος
2ο (δίδυμοι πύργοι)>>
>>Περί Δαιμόνων και Αγγέλων ...ο
Λόγος>>
>>Γιατί
12;>>
<<πίσω στην προηγούμενη σελίδα ντοκιμαντέρ,
Μέρος 1ο<<
<<πίσω στο ντοκιμαντέρ Περί
Θρησκειών....ο Λόγος<<
<<επιστροφή στην αρχική σελίδα
περί δυνατής πίστης(2)<<
<<επιστροφή στην αρχική σελίδα περί
δυνατής πίστης<<
