Ήταν ένας σοφός δάσκαλος
και ένας μαθητής του . Επειδή τα πάντα που έλεγε στον μαθητή του
ήταν τόσο σοφά θέλησε ο μαθητής να πειράξει τον δάσκαλό του και
να τον πιάσει αδιάβαστο κάπου .
Σκέφτηκε λοιπόν να
πιάσει μια πεταλούδα με το χέρι του και να ρωτήσει τον δάσκαλό
του τι κρατούσε
και αν αυτό που είχε
μέσα στον καρπό
του ήταν ζωντανό ή νεκρό . Ήξερε επίσης ο μαθητής ότι ο δάσκαλός
του εύκολα θα εύρισκε την πεταλούδα αλλά αν ο δάσκαλός του
απαντούσε ότι ήταν ζωντανή τότε θα έσφιγγε το χέρι του και θα
σκότωνε την πεταλούδα για να του αποδείξει ότι δεν ήταν και τόσο
σοφός .
Έπιασε λοιπόν μια
πεταλούδα και αφού την έκλεισε στον καρπό του ρώτησε τον δάσκαλό
του .
*Δάσκαλε τι κρατώ στο
χέρι μου ;*
*Την ψυχή σου κρατάς
νεαρέ μου* .
Σκέφτεται ο μαθητής ότι
ο δάσκαλός του έχει δίκιο . Η πεταλούδα είναι μια ψυχή που θα
μπορούσε να είναι και η δική του . *Λοιπόν δάσκαλε , συνεχίζει ο
μαθητής , είναι η ψυχή μου και τι είναι ζωντανή ή νεκρή;*
ξαναρωτά ο μαθητής .
Απαντά ο σοφός δάσκαλος
λέγοντας:
*Από το χέρι σου
εξαρτάται*.....!
Άρα η τύχη της ψυχής μας εξαρτάται
αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους .
Διότι την σωτηρία της , την κρατάμε στο χέρι μας.......
|
περ. 850
π.χ. |
*Η σωτηρία εξαρτάται από εμάς* .
(Όμηρος από Μ. Ασία) .
H
ιστορία
ομοιάζει με την παρακάτω:
Πολύ παλιά, σε μια μικρή πόλη,
ζούσε ένας Γκουρού με τους μαθητές του. Μια φορά ο πιο ικανός
μαθητής σκέφτηκε:
*Υπάρχει
άραγε ερώτηση στην οποία δε θα μπορούσε να απαντήσει ο δάσκαλός
μας* .
Έπειτα
πήγε στο λιβάδι και αιχμαλώτισε μια
πεταλούδα. Την κρατούσε μέσα σε μισοσφιγμένη γροθιά του και
μειδιώντας πλησίασε τον δάσκαλό του:
- Δάσκαλε, κρατάω μια πεταλούδα, μπορείτε να μου πείτε αν είναι
ζωντανή ή νεκρή;
Ήταν έτοιμος
να σφίξει τη γροθιά του
ή να αφήσει την
πεταλούδα αναλόγως με την απάντηση του Δασκάλου
του . Όμως ο Δάσκαλος είπε:
- Η απάντηση είναι στο χέρι σου
.
<<επιστροφή
στην σελίδα περί κύκλου ψυχής<<
<<πίσω
στην προηγούμενη σελίδα περί ευθανασίας, αμβλώσεων (5)<<
<<επιστροφή
στην αρχική σελίδα περί συναισθήματος, ψυχής, τέχνης<<