*Σχετικά με τους Θεούς δεν γνωρίζουμε ούτε για το αν υπάρχουν ούτε για το αν δεν υπάρχουν* . (Πρωταγόρας από Άβδηρα , 480 - 410 π.χ.) .

Y.Γ.: *Το ερώτημα της υπάρξεως του Θεού, έχει απασχολήσει στο διάβα του χρόνου από επιστήμονες, θεολόγους, φιλόσοφους μέχρι και τον πιο ασήμαντο άνθρωπο. Όλοι προσπαθούν να τεκμηριώσουν, είτε πως υπάρχει, είτε πως δεν υπάρχει. Με αυτό λοιπόν το θέμα ξεκινάει και ο υποθετικός μας διάλογος με τον Ορέστη.

Ο (υποθετικός) Ορέστης λοιπόν με ρωτάει: Πιστεύεις, τελικά, στον Θεό;

Απάντηση: Λοιπόν, θα σου κάνω μια ερώτηση. Ότι απάντηση μου δώσεις, εγώ θα υποστηρίξω το αντίθετό της. Στο διπλανό λοιπόν διαμέρισμα μένει μια κοπέλα. Την έχω γνωρίσει από κοντά. Μου είπε πως στο μπάνιο της έχει ένα ακριβό κηροπήγιο. Πιστεύεις λοιπόν εσύ, ότι αυτή η κοπέλα έχει ένα κηροπήγιο στο μπάνιο της; Ναι ή όχι;

Ο Ορέστης αφού σκέφτηκε λιγάκι μου λέει. Ωραία, εγώ σου λέω πως πιστεύω! Ναι υπάρχει αυτό το κηροπήγιο, σίγουρα...

Απάντηση: Εγώ όμως σου λέω πως δεν πιστεύω πως πραγματικά υπάρχει.

Ορέστης: Γιατί;

Απάντηση: Για τον αντίθετο λόγο που κάνει εσένα να πιστεύεις. Επομένως τι λες; Ποιος από τους δυο μας έχει δίκιο;

Ορέστης: Δεν γνωρίζω.

Απάντηση: Βλέπεις λοιπόν! Η σωστή απάντηση δεν είναι πιστεύω. Όπως δεν είναι και δεν πιστεύω! Η σωστή απάντηση στο ερώτημα της υπάρξεως ή μη ενός κηροπηγίου στο μπάνιο της κοπέλας δίπλα δεν μας αφορά. Επομένως, είναι ανόητο να μας απασχολεί αυτό το ερώτημα! Για αυτό κι εγώ σου λέω απλά πως δεν με ενδιαφέρει. Αυτή είναι και η απάντηση στο ερώτημα του Θεού: Δεν με ενδιαφέρει αν υπάρχει Θεός.

Ορέστης: Μα καλά, αυτό δεν είναι βλασφημία προς τον Θεό;

Απάντηση: Θα σου θέσω μιαν άλλη ερώτηση: Τι είναι αυτό που σε κάνει να λες πως υπάρχει Θεός;

Ορέστης: Να σου πω! Πως γίνανε όλα αυτά τα θαυμαστά πράγματα γύρω μας; Εμείς; Τα ζώα; Έγιναν όλα τυχαία και μόνα τους;

Απάντηση: Μου απαντάς με ερώτηση. Αυτό σημαίνει πως δεν γνωρίζεις πως έγιναν τα πράγματα γύρω μας. Παρόλα αυτά, δεν γνωρίζεις και τον Θεό που επικαλείσαι πως μας δημιούργησε, διότι πολύ απλά δεν μπορείς να τον δεις! Ουσιαστικά απαντάς σε μια ερώτηση που δεν ξέρεις, με μια άλλη ερώτηση που είναι σίγουρο πως δεν θα μάθεις ποτέ! Και σαν να μην φτάνει αυτό, φαίνεσαι και σίγουρος λέγοντας πως έτσι είναι.

Θέλω να σου πω δηλαδή, πως προσπαθείς να ανάψεις το κηροπήγιο, που παρότι δεν το έχεις δει ποτέ σου, μονάχα με την δύναμη της σκέψης σου! Οπότε, αν μου πεις το άναψα, μπορώ να σου πω πως δεν το άναψες. Κι αν μου πεις δεν το άναψα, μπορώ να σου πω πως εγώ το βλέπω αναμμένο! Αλλά η σωστή απάντηση, η απάντηση της λογικής, λέει πως όχι μονάχα δεν μας ενδιαφέρει το ζήτημα, αλλά δεν πρέπει και να μας ενδιαφέρει.

Για αυτό σου λέω: Ασχολήσου με τα πράγματα που βλέπεις και προσπάθησε να κατανοήσεις αυτά που συλλαμβάνεις μέσω των αισθήσεών σου. Διότι με το να ασχοληθείς με όσα δεν αντιλαμβάνεσαι, στην ουσία το μόνο που θα καταφέρεις είναι να χάσεις πολύτιμο χρόνο από την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα, φίλε μου, είναι η ζωή.

Το να απαντήσεις σε μια ερώτηση, με μια μεγαλύτερη ερώτηση που δεν θα γνωρίζεις ποτέ σου, είναι χάσιμο χρόνου. Διότι όπως δεν θα σε απασχολούσε το κηροπήγιο της γειτόνισσας, είμαι σίγουρος για αυτό, έτσι δεν θα πρέπει να σε απασχολεί και ο Θεός. Κι αυτό διότι βρίσκεται σε άλλον κόσμο, ή καλύτερα, εκτός κόσμου σύμφωνα και με την Αγία Γραφή.

Αν λοιπόν λες «με δημιούργησε ο Θεός», που είναι ανώτερο Ον, εγώ ως κατώτερο ον έρχομαι και σε ρωτώ: Γιατί σε δημιούργησε σε έναν υλικό και κατώτερο κόσμο που ο μόνος τρόπος για να τον προσεγγίσεις είναι το μυαλό σου, η σκέψη σου και όχι δια μέσω, έστω, μιας μονάχα αίσθησης;

Γι' αυτό μην ασχολείσαι με όσα δεν αισθάνεσαι, αλλά μάθε να ψάχνεις για όσα αισθάνεσαι. Μόνο τότε θα νιώσεις άνθρωπος του οποίου τα πόδια θα πατούν στην γη και η λογική σου θα είναι ικανή να σκεφτεί σοφά.

Διότι ακόμη και η ίδια η λέξη «λογικός», πηγάζει από τον λόγο. Και ο λόγος είναι καθαρά ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Ο Θεός δεν μιλάει με στόμα, δεν μιλάει με φωνή!

Ακόμη και αν τον ρωτήσεις το βράδυ στα κρυφά, δεν θα σου απαντήσει. Και ξέρεις γιατί; Διότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη να σου απαντήσει. Εσύ όμως, εφόσον ζητάς κάτι από αυτόν, σημαίνει πως έχεις και ανάγκη κάποιας απάντησης.

Επομένως, αυτή σου η ανάγκη είναι αυτή που πλάθει τον Θεό. Είναι ακριβώς η ίδια που ερμηνεύει κιόλας τα γεγονότα του μέλλοντος, βλέποντάς τα ως απάντηση από τον Θεό. Ώστε να πείσεις τον ίδιο σου τον εαυτό πως: δεν είμαι παράλογος, δεν πράττω άλογα. Και μετά καταλήγεις: Να ορίστε δεν είμαι ο μόνος!

Και όταν κάποιος βρεθεί και σου πει το αντίθετο επαναστατείς! Θέλεις να λογομαχήσεις με κάποιον που σου λέγει το αντίθετο της άποψής σου. Όμως αυτή η λογομαχία να ξέρεις σε κάνει δύο φορές πιο παράλογο! Διότι δεν φτάνει που έχεις μια παράλογη άποψη, λογομαχείς για να υποστηρίξεις αυτή σου την άποψη, με μια εξίσου παράλογη άποψη κάποιου άλλου!!

*Τα περί αοράτων όπως και τα περί θνητών μόνο οι Θεοί τα αντιλαμβάνονται με σαφήνεια , οι άνθρωποι μπορούν μόνο να κάνουν υποθέσεις* . (Αλκαίων ο Κρότων , περ. 500 π.χ.) .

*Οι Θεοί πάντα υπήρχαν και ποτέ δεν έλειψαν και ότι έχει σχέση μ΄ αυτούς είναι πάντα όμοιο και σταθερό* . (Επίχαρμος από Συρακούσες , 530 - 440 π.χ.) .

*Το Χάος δημιουργήθηκε πριν από τους Θεούς* . (Επίχαρμος) .